Google+ review

Vandaag 1 Juli startte ik met mijn oude gmailaccount een Google+ account.
Hieronder deel ik mijn eerste ervaringen.

Even had ik heimwee naar de Group functie die Apple in het begin van deze eeuw lanceerde onder iTools / .Mac / huidige MobileMe / toekomstige iCloud. Steve heeft toe een fameuse kans laten liggen om het Social Network te bouwen voor de 21e eeuw. Hij zal destijds wellicht te druk bezig zijn geweest met zijn speeltjes à la iPod.

The looks

Ik baseer me momenteel op de ervaring via Safari 5 op Mac OS. Allereerst een pluim voor de designers, die er in slaagden een interface te creëren die voor zowel professioneel, als eerder familiaal gebruik aanvaardbaar is. Hij is kaal, rustig, wit. Net wat we van Google verwachten. Dat dit zo blijft, daarvoor heb ik zo mijn twijfels. Lots of space for more buttons, vrees ik. Een ware valkuil waarin de huidige gmail client in verzeild is geraakt.

Wat me verder opvalt, is dat het geheel (ook weer voorlopig) ad-free is. En dat is ook een hele opluchting.

Kringen

Kringen (te vergelijken met Facebook groups) zijn een bundeling van individuen. Je kan ze ten alle tijde hernoemen, desnoods verwijderen. Om die kringen van leden te voorzien, scant Google je adresboek naar potentiële contacten en somt die visueel op. Het enige wat je te doen staat, is ze gewoon slepen naar de bewuste kring onderaan. Met een fancy animatie voegt de online-app het individu toe aan de zogenaamde kring.

Gesloten

Voorlopig is het niet mogelijk om vanuit bv. je huidige Facebook, Twitter accounts updates te posten naar je Google+ account. Google hanteert hier even de oogkleppen.

Wachten

En nu. En nu is het wachten. Waar blijven ze; de friends. Waar blijven ze; de posts? Waarom zou ik in godsnaam, naast mijn FB, LinkedIn en Twitterprofiel nog energie steken in nog een netwerk?