Wrijf de bodem van een hoge pan in met de partjes look.
Samen met de paprika, snipper de sjalot in de pan en maak teerlingetjes van de geschilde aardappel. Overgiet met olijfolie en laat 20tal minuten sudderen op een medium vuur. Kleur met oregano en paprikapoeder.
Eens de aardappelblokjes gaar zijn, overgiet je de pan met mix van, ei, bonenkruid, platte peterselie, peper en zout.
Laat 10min stollen op een heel zacht vuur (zonder deksel)
Met een bord erop omdraaien. En aansluitend omgedraaid nog even de toplaag aanbakken.
Een pluim voor de decorateur alvast, want dit hedendaags, licht en luchtig kader is perfect: de strakke tafels houden het organische mooi in evenwicht, en dit straalt ook af op het bord.
De vlotte attente bediening is ongedwongen en de Aperol; een gul vol glas met nodige bitterheid brengt me helemaal in mijn nopjes.
Op een Studio Brussel achtig playlist knabbel ik ondertussen op wat zoutjes.
Huisbereide Noordzeegarnaal kroketten – Cocktail – Rodenbach Garnaalkroketten sla ik nooit af. Ze waren ok, compact, doch ik had er meer van verwacht, de peterselie was nét niet lang genoeg gefrituurd.
Om brood was het echter vragen en de Grüner Veltliner arriveerde in een belachelijk klein dessertglaasje; de enige tegenvallers die ik graag vergeet.
Vitello van Makreel Deze klassieker blijkt een mousse te zijn, maar zoals het hoort een échte surf and turf, de kraakverse boontjes zorgen voor de nodige crunch.
Moelleux – Seizoensfruit – Vanille ijs Dessert is een voltreffer: de omschrijving is trouwens een belediging voor het kunstwerkje op het bord. Een pluim voor de maakster, want ik kon mijn enthousiasme niet bedwingen om in de keuken een duim voor haar omhoog te steken: fantastisch!
Sinds haar opstart in 2019 is Tinelle geplaagd geweest door niet alleen een bouwwerf naast de deur, volledige sluiting door jawél: Corona, maar vooral wisselvallige recensies. Plaats van gebeuren is ‘Het Predikheren’, een voormalig klooster en militair hospitaal uit de zeventiende eeuw dat vandaag is omgetoverd tot culturele hotspot. In de linkervleugel, waar ooit de monniken op doorreis van hun nachtrust genoten, etaleren Ken Verschueren en Jenny Callens vandaag hun liefde voor het vak. aldus de website.
Het is dan ook met gemengde gevoelens dat ik reserveer voor Kerstavond. Denkbeelden van joelende kinderen, hoog oplopende familieruzies, slechte acoustiek, een kerstmenu waar ik mijn draai niet in vind. Van dit alles bleven we gespaard.
Het onthaal is hartelijk en de in maatpak gestoken bediening kan me meteen geruststellen: “Vandaag gewoon à la carte, mijnheer. Ooit waagden we ons aan een Kerstmenu, maar daar moest inzake allergieën en intoleranties zó aan gesleuteld worden per tafel, dat het niet werkbaar was. De keuken is ook helemaal georganiseerd op de bestaande kaart, en voelt zich daardoor opperbest.” En dat hebben we geproefd!
“Het is dan ook de eerste keer dat ik Kerst niet thuis doorbreng, en ik heb er geen seconde spijt van.”
Allereerst is het kader ´s avonds alleszins heel correct. Het is er aangenaam warm, de soundtrack opzwepend, zonder té dominant te worden. De acoustische ingrepen missen hun doel niet in dit oude pand en de demping van het licht is perfect. Als eersten in de zaak kunnen we voor een ronde tafel kiezen aan de rand (altijd aangenaam). Deze is ingedekt met een nieuw generatie (iets te kleine) servette: wellicht wegwerp, maar het gedraagt zich helemaal als stof; een primeur. De menukaart is een schattig boekje; helemaal in lijn met Het Predikheren. In tijden van QR menu’s een verademing.
Veel tijd krijgen we niet, want voor we het weten staat er voor ons een bordje aardwortel met Griekse yoghurt, stokje pastinaak met kruidenmayonaise: allemaal mooi gepresenteerd. Mooie glazen en ja hoor: goudkleurig bestek.
Als aperitief Mocktail rode basilicum voor mijn tafelgenote en voor mij Cocktail Aperino negroni style. Culinair drijven we op een constante, waarbij we een individueel voorgerecht inruilen voor enkele apart gepresenteerde bites:
Pata Negra 60g
Zeeuwse platte oester, tartaar Wagyu op een benepen zoutkommetje
tartaar van rund, ondergesneeuwd met gemalen kaas op een wat krappe, bulky witte baksteen.
Best ok, maar qua smaak niet mindblowing. Als hoofdgerecht genieten we wel van de filet van hert, knolselderpuree, cèpes, rode bosbes, en de crunch van zaden en granen. Vakkundig overgoten met een lekkere dikke, warme jus. De garnituur mocht van mij iets rianter, vooral de sensationele puree!
Ok, het brood, boter én zout kwam té laat én uiteindelijk dubbel. Het glas Albet y Noya was karig en de – overigens héérlijke – tapa negra glipte constant van het papiertje. Maar dit vergeven we graag.
Over de wijnkaart kan ik niet uitwijden -wegens zelf chauffeur- maar het aanbod per glas is uitgebreid: merci!
Eindigen doe ik in schoonheid met een ´spitsvondige´ Gorgonzola Dolce: origineel aan tafel gebracht; mooi in evenwicht door de tartare van peer én knapperige, gulle, geroosterde kramiek.
De fraai gepresenteerde Deca koffie verkeerd en Avondkruiden thee doen ons tevreden én relaxed huiswaarts keren.
Er zijn van die gelegenheden die weinig toelichting vereisen. Eens de deur open van dit klein gammel pand, en de kleinschaligheid, het ongedwongen familiale met een échte Franse ´slag´ lacht je toe.
Laissez-faire
De frivole serveuze overtuigt me van het dagmenu.
In afwachting krijgen we een amuse van stukje stokbrood met flauwe auberginetapenade.
Een mandje met brood wordt vergezeld van perfect smeerbaar kruidenboter ´fait à la maison´.
Als voorgerecht ´Salade met escargots gevulde gegrilde champignons´: mooi vol bord met rijkelijk voorzien van sla. Aan deze kleine tafeltjes verorberen we vervolgens het hoofdgerecht: wild in rode wijnsaus, spek, appeltjes en aardappeltjes.
De huiswijnen zijn ok, maar missen wat karakter.
De energie in de keuken werkt aanstekelijk.
Suzanne die vanachter haar fornuis de keuken solo draaiende houdt, weet in een handomdraai duitse gasten in hun eigen taal te bedienen.
De thee met inspiratieloze voorverpakte café noirs viel wat tegen. De in nutellapot bewaarde honing uit de Balkan was dan wél weer vloeibaar goud.
Dit is het soort restaurant dat je op vakantie zou willen ontdekken
Zet een pan met dikke bodem die ook in de oven mag op het vuur en smelt een klontje boter. Bak het spek krokant.
Pel 2 uien, halveer ze en snijd ze in fijne ringen. Doe ze bij het spek.
Plet 2 teentjes knoflook, doe bij het spek en de uien. Roer om en zet het vuur lager.
1 kg aardappel (vastkokend)
zout
peper
2 koffielepels gedroogde rozemarijn
Schil de aardappelen en snijd ze in dunne plakjes / 2mm. Doe ze in een kom en kruid met een flinke snuif zout, veel peper en rozemarijn. Meng goed door elkaar met je handen.
meng 400 g smaakvolle krachtige kaas, bv. Pavé de Soignies, Reblochon, … in stukjes door de aardappelschijfjes.
Druk het spek met de ui wat aan. Leg er het aardappelmengsel op en druk ook goed aan. Giet er de wijn over. De aardappelen moeten onder staan.
Zet 1 tot 1,5 uur in de oven op 190 °C. Ook indien je de volumes halveert.
…smeet ik volgende ingrediënten in de sauteerpan met verrukkelijk resultaat
1 teen look
bakboter
halve ui
50gr bulgur
2 eetlepels olijfolie
Rozemarijn
Marjoraan
Peper
Zout
125 gr rookworst (Lidl)
100gr kastanjechampignons
glas witte wijn
100ml room
Wrijf de pan in met look, en fruit de versnipperde uit in boter. Strooi de bulgur erover en voeg de olijfolie toe. Bak even aan en voeg kokend water toe Zorg dat de bulgur ‘bijna’ gaar is. Kruid en voeg de versnipperde champignons incl. de plakjes rookworst toe. Laat even sudderen.
nootmuskaat, paprikapoeder, peper, fleur de sel en zout
800gr pastinaak
mayonaise
Bereiding
Neem ruime stoofpot met daarin de ui en wat boter en laat al roerend glazig worden.
Smelt ondertussen boter in aparte braadpan en bak de stukken rundsvlees bruin. Bij voorkeur verspreid, om te voorkomen dat je meer aan het koken bent ipv ‘braden’. Kruid met peper en zout tijdens het bakken.
Voeg het vlees bij de ui en deglaceer de braadpan ondertussen met 0,5l Rochefort. Van zodra het bier kookt, voeg je het toe aan de stoofpot. Prepareer een bouquet garni (peterseliestengels/laurier/tijm) en laat meestoven. Voeg de kruidnagel en de 2 eetlepels perenstroop toe. Leg de met mosterd besmeerde boterham ondersteboven op het geheel, en zet het deksel op de pot voor de komende 2u.
Laat zachtjes sudderen, terwijl je regelmatig roert. Het daarop volgende uur kan je eventueel met het deksel halfgeopend verder garen (ifv vochtigheidsgraad). Breng op smaak met peper en zout.
Ondertussen verwarm je de oven voor op 220°C. Schil de pastinaak en snij in kloeke frieten. Meng ze in een ruime kom met fleur de sel, paprikapoeder, nootmuskaat en besprenkel rijkelijk met olijfolie. Verspreid ze op ovenpapier op een ovenschaal en bak ze terwijl het stoofvlees op punt komt, 20 min op 200°C.
Het nadeel van de twijfel 